Στο τέλος όμως, μετά από πέντε συνεδριάσεις με έντονους διαπληκτισμούς, επιθέσεις και αντεγκλήσεις, κατέληξαν σε σοβαρότατες αποφάσεις. Αποφάσεις, που έδειχναν επιφυλακτικότητα μεν αλλά και επιθυμία για Αγώνα!
Στη συγκεκριμένη Μυστική Συνέλευση αποφάσισαν να στείλουν τον Ιωάννη Παπαρρηγόπουλο για να πληροφορηθούν εάν ο Τσάρος της Ρωσίας θα βοηθούσε – όπως διαβεβαίωνε ο Παπαφλέσσας – και παραδέχτηκαν ως ημέρα εξέγερσης την 25η Μαρτίου, εάν οι απαντήσεις ήσαν ευνοϊκές. Εάν όχι, την 23η Απριλίου ή την 21η Μαΐου.
Αποφάσισαν επίσης, εάν η τούρκικη διοίκηση μάθαινε τα τεκταινόμενα και τους καλούσε στην Τρίπολη, να μην ανταποκριθούν και να το «βαρέσουν στο λεβέντικο». Και αυτή η απόφαση δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά καθαρά «επαναστατική πράξη»!
Τα γεγονότα βεβαίως «πρόλαβαν» και έπεσε το πρώτο τουφεκίδι στο Αγρίδι της Νωνάκριδας από τον αγωνιστή Νικόλαο Σολιώτη, στις 14 Μαρτίου του 1821.
«Η Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας» – όπως καταγράφηκε στην Εθνική μας Ιστορία – αποτελεί την πρώτη Πολιτική Πράξη της Νεότερης Ελλάδας.