Προσωπικότητες / Αγωνιστές
«Οι πρωταγωνιστές»
Ο σπουδαιότερος σύνεδρος και οργανωτής της συνέλευσης ήταν ο Ανδρέας Λόντος, γεννημένος στην Βοστίτσα το 1784. Πολύ μορφωμένος για την εποχή του, έχοντας μόλις επιστρέψει από την Κωνσταντινούπολη, ο Λόντος εμφορούμενος φιλελεύθερων ιδεών έθεσε εαυτόν στην υπηρεσία του μεγάλου σκοπού για την ελευθέρωση του Έθνους. Διετέλεσε δε, αρκετές φορές υπουργός Εσωτερικών και Στρατιωτικών σε κυβερνήσεις του ελευθέρου ελληνικού κράτους. Όμως, ως βαθιά φιλελεύθερος και δημοκρατικός ήρθε σε σύγκρουση με τον Ιωάννη Κωλέττη και απεπέμφθη από την κυβέρνηση το 1845. Ευρισκόμενος δε στην εσχάτη ένδεια, έθεσε τέρμα στην ζωή του το Σεπτέμβριο του 1846.
Νικόλαος Σολιώτης
Ο Νικόλαος Χριστοδούλου, γεννημένος στο χωρίο Σόλο, στην Ανατολική Αιγιάλεια, ανδρώθηκε «Ελεύθερος Πολιορκημένος», καθώς η πατρίδα στέναζε κάτω από τον τούρκικο ζυγό. Και το έφερε έτσι η τύχη, ώστε αυτός να σηκώσει το πρώτο τουφέκι, στις 14 Μάρτη του 1821. Τότε ήταν που σκότωσε 3 τούρκους «εισπράκτορες ιδρώτα και αίματος» των ραγιάδων. Συμμετείχε σε όλες τις μάχες στην περιοχή μας μαζί με τον Ανδρέα Λόντο, τον Ανδρέα Ζαΐμη και τους Πετμεζαίους. Τελικά το σώμα του Σολίωτη γέμισε τραύματα ηρωικά.
Δημήτριος Μελετόπουλος
Μπήκε αμέσως στον Αγώνα δίπλα στον Ανδρέα Λόντο και συμμετείχε σε όλες τις μάχες μέχρι το τέλος του Αγώνα. Κατέχοντας τεράστια περιουσία, στρατολόγησε αγωνιστές διαθέτοντας μεγάλα χρηματικά ποσά. Αναδείχθηκε άριστος στρατιωτικός, ενώ υπήρξε και το δεξί χέρι του Κολοκοτρώνη. Ιδιαίτερη συμμετοχή είχε στις μάχες εναντίον του Ιμπραήμ. Στο ελεύθερο πλέον ελληνικό κράτος προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες ως πολίτικος, καθώς διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών, πληρεξούσιος στις Εθνοσυνελεύσεις και νομάρχης Αττικοβοιωτίας. Το 1842 αναδείχθηκε Δήμαρχος Αιγίου. Πέθανε το 1858 στην Αθήνα, ενώ η πολιτεία τον είχε τιμήσει με τον βαθμό του στρατηγού.
Λέων Μεσσηνέζης
Ο μεγαλέμπορος Λέων Μεσσηνέζης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1787 και εγκαταστάθηκε στο Αίγιο από το 1811. Η συγγένεια με τον Ανδρέα Λόντο, τον έφερε δίπλα του και τον στήριξε σε όλες τις στρατιωτικές και πολιτικές του δράσεις, ενώ από τον ίδιο εμυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία. Συμμετείχε στη Συνέλευση της Βοστίτσας και διέθεσε μεγάλα χρηματικά ποσά κατά την διάρκεια της Επανάστασης, συντηρώντας τα στρατόπεδα του Ανδρέα Λόντου, καθώς είχε την οικονομική τους επιμέλεια. Αναδείχθηκε δε πρόκριτος της Βοστίτσας και πέθανε πάμπλουτος το 1850.
Αναγνώστης Αλεξανδρόπουλος
Γεννημένος στη Φτέρη Αιγιάλειας το 1780, εγκαταστάθηκε στο Αίγιο και αναδείχθηκε προεστός της Βοστίτσας. Μυήθηκε δε στην Φιλική Εταιρεία από τον Παπαφλέσσα, τον όποιο και φιλοξένησε στο αρχοντικό του (όπου και έγινε και μια προσύσκεψη) κατά την διάρκεια της Μυστικής Συνέλευσης. Κατά την Επανάσταση πολέμησε δίπλα στον Α. Λόντο με τον βαθμό του εκατόνταρχου. Στο ελεύθερο κράτος διορίσθηκε συμβολαιογράφος Αιγίου, όπου πέθανε το 1844.
Σωτήρης Χαραλάμπης
Ήταν προεστός του καζά της Βοστίτσας κατά τους χρόνους της Επανάστασης. Ο Σωτήρης Χαραλάμπης είχε πάντοτε υψηλά πατριωτικά αισθήματα. Σύνεδρος στην Συνέλευση της Βοστίτσας και μυημένος στην Φιλική Εταιρεία. Έχοντας κολοσσιαία περιουσία, διέθεσε μεγάλα χρηματικά ποσά για τον Αγώνα. Μετά το τέλος της Επανάστασης, υπηρέτησε την πατρίδα και ως πολίτικος και το 1844, έτος του θανάτου του, τον βρήκε διοικητή της Ηλείας.
Παναγιώτης Δεσποτόπουλος
Ο Παναγιώτης Δεσποτόπουλος, από τους πλέον επώνυμους Βοστιτσάνους, μυήθηκε από τους πρώτους της Φιλικής Εταιρείας και συμμετείχε στην Συνέλευση της Βοστίτσας. Διέθεσε δε το αρχοντικό του για να γίνουν συνεδριάσεις της, ενώ συνέπλευσε με τις θέσεις του Παλαιών Πατρών Γερμανού, αφού τον εκπροσωπούσε στη Βοστίτσα ως αρχιερατικός επίτροπος. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, ο Δεσποτόπουλος προσέφερε πολλές υπηρεσίες - και στρατιωτικές και πολιτικές - ως φροντιστής για τον ανεφοδιασμό των στρατευμάτων στην Πελοπόννησο. Στο ελεύθερο πλέον κράτος, ο Δεσποτόπουλος ανέλαβε πολλά δημόσια καθήκοντα και πέθανε ως συμβολαιογράφος Αιγίου το 1846.
Αγγελής Μελετόπουλος
Γεννημένος το 1760, αναδείχθηκε προεστός της Βοστίτσας, ενώ εκπροσώπησε τα συμφέροντα ως βεκίλης της στην Κωνσταντινούπολη, όπου εμυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία. Συμμετείχε στην Συνέλευση της Βοστίτσας, καθώς στο αρχοντικό του έγιναν προσυσκέψεις. Με την έναρξη της Επανάστασης αναμίχθηκε αμέσως στον Αγώνα, βοηθώντας τον Λόντο στην στρατολόγηση Αγωνιστών. Η ήπια συμπεριφορά του τον οδήγησε να βοηθήσει τους λίγους τούρκους της Βοστίτσας να φύγουν προς τη Ρούμελη. Στη συνέχεια, έδωσε τα πρωτεία στον δευτερότοκο γιο του, Δημήτριο, και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. Ο θάνατος τον βρήκε στην Βοστίτσα το 1827, στερώντας του την χαρά να δει την πατρίδα του ελεύθερη.
Σημαντικά Πρόσωπα Εκτός της Αιγιαλείας
